Bartosz Kurek urodził się 28 sierpnia 1988 roku w Wałbrzychu, okres dzieciństwa spędził w Nysie, gdzie jego ojciec – Adam Kurek – w połowie lat 90 odniósł wiele sukcesów. Swoją przygodę z siatkówką rozpoczął już w wieku 8 lat, w czwartej klasie szkoły podstawowej Bartosz przeniósł się do klasy, której profil dotyczył bezpośrednio siatkówki. Obecnie polski siatkarz gra na pozycji atakującego i przyjmującego.

Od 2007 roku Bartosz Kurek jest reprezentantem Polski, od tego też czasu udało mu się zostać Mistrzem Europy (2009 rok); Olimpijczykiem z Londynu, a także olimpijczykiem z Rio de Janeiro. Ponadto Siatkarz zdobył złoty medal oraz tytuł MVP na mistrzostwach świata w 2018 roku, a także w tym samym roku został uznany za najlepszego sportowca Polski w Plebiscycie Przeglądu Sportowego. 

Bartosz Kurek w karierze 

Mówiąc o Bartoszu Kurku musimy zwrócić na dwa elementy jego kariery. Pierwszy z nich dotyczy jego kariery klubowej, którą rozpoczął w Uczniowskim Klubie Sportowym Nysa. W tamtym okresie trenerem był Roman Palacz, z którym Kurek współpracował od samego początku aż do seniorskiej gry w klubie AZS w Nysie. 

W 2004 roku Bartosz Kurek rozpoczął swoją przygodę z ekstraklasą. W czerwcu 2005 roku odrzucił kilka ofert, pochodzących z wiodących, polskich klubów siatkarskich i przeszedł do Mostostalu Kędzierzyn – Koźle. 2008 rok pozwolił mu za zostanie graczem Skry Bełchatów, w której trzykrotnie został mistrzem Polski (kolejno w latach 2009, 10 i 11), a także zdobył Puchary Polski w latach 2009, 2011 oraz 2012. Oprócz tego Bartosz Kurek zdobywał medale Ligi mistrzów (brązowy i srebrny). Kolejne lata swojej kariery klubowej spędził w Cucine Lube, gdzie zdobył mistrzostwo Włoch, a następnie został wicemistrzem Polski w klubie Asseco Resovia Rzeszów. 

Bartosz Kurek po rozwiązaniu kontraktu ze Stocznią Szczecin dołączył do drużyny ONICO Warszawa jako wolny zawodnik w grudniu 2018 roku. Od 2020 roku Siatkarz jest zawodnikiem atakującym w japońskim klubie Wolf Dogs Nagoya. 

Drugim elementem kariery Bartosza Kurka jest jego rozwój reprezentacyjny. Swoje pierwsze kroki w reprezentacji stawiał już w 2007 roku. W 2014 roku siatkarz nie dostał powołania na Mistrzostwa Świata i w tym także roku, po raz pierwszy od początku swojej reprezentacyjnej kariery, znalazł się poza kadrą. W kolejnych latach wrócił do reprezentacji jako atakujący. Zwracając uwagę na każdy element jego historii każdy z nas może śmiało przyznać, że jest to postać, która stale pnie się do góry i zdobywa nowe szczeble kariery. Jego zawziętość i potencjał zostały już niejednokrotnie docenione, jednak on nie osiada na laurach.