Wszędzie pełno jest zachęt do trenowania piłki nożnej – to w końcu nasz sport narodowy, do tego najbardziej popularny na świecie. O ile nie jesteśmy profesjonalistami, nie wymaga specjalistycznego sprzętu ani rozbudowanej infrastruktury. Poprawia sprawność fizyczną, siłę mięśni i samodyscyplinę. Przede wszystkim jednak piłka nożna to nauka gry zespołowej. Jej najważniejszą część stanowią komunikacja i relacje z innymi ludźmi – członkami zespołu, przeciwnikami, sędziami, kibicami i innymi zaangażowanymi osobami.
Zacznijmy od nawiązania relacji, na bramki przyjdzie czas
Podczas pierwszego dnia w nowym zespole nie chodzi o trening i prezentację umiejętności. Najwięcej czasu zajmuje przywitanie się z trenerami i kolegami lub koleżankami z zespołu. Swobodne rozmowy, które przechodzą później w konstruktywne komentarze i wzajemne uwagi, są bardzo istotne. Ważne jest również poznawanie się na boisku – kto w jaki sposób prowadzi piłkę, jak zagrywa, jak się ustawia. Warto pamiętać, że kluczową rolę we wprowadzeniu nowej osoby do zespołu pełni trener. O jego roli oraz o roli wszystkich piłkarzy poczytasz na stronie Polish Soccer Skills. To źródło informacji i inspiracji zwłaszcza dla najmłodszych adeptów piłki nożnej – poza dobrymi treściami znajdziesz tam polecanych trenerów oraz informacje o obozach sportowych dla dzieci.
Z czasem, gdy relacje są już nawiązane, członkowie zespołu poznają swój sposób zachowania i poruszania się na boisku. Wtedy przychodzi czas na taktykę, nie tylko na poziomie całej drużyny. To także rodzaj pracy w grupach – obrońcy dokładniej współpracują z pozostałymi obrońcami, a napastnicy – z innymi napastnikami. Mogą wspólnie pracować nad schematami gry, a nawet je wymyślać. W ten sposób dzieci rozwijają jednocześnie zdolności komunikacyjne, dyscyplinę i kreatywność.
Kiedy grupa dzieci staje się zgranym zespołem?
Wystarczy spojrzeć na dowolny mecz, by zobaczyć, jak zawodnicy wspólnie świętują strzeloną bramkę lub wzajemnie pocieszają się po przegranej rozgrywce. W studio przedmeczowym stacje pokazują, jak piłkarze zmierzają do szatni i z niej wychodzą – wymieniają komentarze lub rozładowują stres wspólnym śmiechem.
Drużyna piłkarska tworzy społeczność – profesjonalni zawodnicy zarówno trenują, grają i podróżują razem, jak i jedzą, ćwiczą na siłowni i szlifują taktykę. O sile drużyny świadczą nie tylko strzelone bramki, kwoty wydane na transfery czy głośne nazwiska. To relacje między zawodnikami przesądzają, czy grupa stanowi jedynie zlepek indywidualności, czy też zespół w pełnym tego słowa znaczeniu. Miło spędzony czas, radość z zobaczenia przyjaciół na treningu, wzajemne zaufanie – to wszystko dzień po dniu buduje dobrą atmosferę, a w konsekwencji – mentalność zwycięzców.
Nie można wygrać każdego meczu. Czasem trzeba zejść do szatni ze spuszczoną głową. Twarze zawodników mogą wyrażać smutek i bezradność. Mogą też wyrażać naturalne rozczarowanie i silne postanowienie poprawy. Obie postawy są zaraźliwe, ale to właśnie ta chęć do bycia lepszą wersją siebie następnym razem sprawia, że drużyna staje się silniejsza. Paradoksalnie to wspólne doświadczenie porażki może zbudować najtrwalsze więzi.
Więcej niż zespół – przyjaźń na lata
Piłka nożna jest grą zespołową nie tylko na boisku. To wspólne doświadczenie, które łatwo, nieomal naturalnie, łączy osoby wcześniej sobie obce. Relacje rozpoczęte w szatni przenoszą się do codziennego życia. Kolega z drużyny staje się przyjacielem, z którym spędza się wolny czas – ogląda mecze i bawi się, a także uczy. Małe boiska tworzą wielkie przyjaźnie – warto dać dziecku tę szansę!
