Toyota Supra to legenda japońskiej motoryzacji. Dla wielu fanów tuningu i wyścigów ulicznych, szczególnie w kontekście popkultury lat 90. i 2000., to właśnie Supra Mk4 uchodzi za ikonę. Jednak zanim świat zachwycił się modelem z silnikiem 2JZ-GTE, istniała Supra Mk3 – samochód, który przetarł szlak, wyznaczył kierunek i pokazał, że Japonia potrafi tworzyć prawdziwe sportowe maszyny. Dziś Mk3 może być nieco w cieniu młodszej siostry, ale to właśnie ona odegrała kluczową rolę w kształtowaniu tożsamości Supry jako modelu aspirującego do miana klasy światowej.

Narodziny legendy – jak powstała Supra Mk3?

Trzecia generacja Supry, oznaczona fabrycznym symbolem A70, zadebiutowała w 1986 roku i była produkowana aż do 1993 roku. Był to moment przełomowy – Supra przestała być wersją Celiki i zyskała własną, niezależną tożsamość. Po raz pierwszy model Supry nie był częścią linii „Celica Supra”, lecz całkowicie odrębnym samochodem sportowym o wyraźnie zaznaczonym charakterze.

Toyota chciała stworzyć samochód typu GT (Grand Tourer) – mocny, komfortowy, z technologicznym zaawansowaniem i sportowym potencjałem. Konkurować miał z Nissanem 300ZX, Mazdą RX-7 czy Porsche 944, a także – co bardzo istotne – z amerykańskimi pony carami i europejskimi coupe.

Design lat 80. – kanciaste nadwozie, wysuwane światła i cyfrowe zegary

Stylistycznie Supra Mk3 doskonale wpisuje się w estetykę końcówki lat 80. Kanciaste, agresywne linie, charakterystyczne wysuwane reflektory, niska linia dachu i szerokie nadkola przywodzące na myśl auta wyścigowe – to wszystko sprawiało, że Supra prezentowała się nowocześnie i dynamicznie.

Wnętrze również wyprzedzało swoje czasy – cyfrowe zegary (w wersjach bogatszych), kubełkowe fotele i rozbudowany kokpit kierowcy tworzyły atmosferę prawdziwego samochodu sportowego. Mk3 była dostępna w wersjach coupe oraz targa (z wyjmowanym panelem dachu), co dodawało jej prestiżu i wszechstronności.

Podobne:  Powertune Australia wzięło na warsztat Toyotę GR Yaris.

Silniki i osiągi – narodziny 7M-GTE

Jedną z największych zalet Supry Mk3 była gama jednostek napędowych. W zależności od rynku i wersji, montowano w niej różne silniki R6 z rodziny M, jednak to właśnie dwie jednostki zasługują na szczególną uwagę:

  • 7M-GE – 3.0-litrowy rzędowy, wolnossący silnik o mocy ok. 200 KM,
  • 7M-GTE – jego turbodoładowana wersja, osiągająca moc do 232 KM (w wersjach na rynek USA).

Dla połowy lat 80. takie liczby były imponujące, szczególnie że Supra miała też niezależne zawieszenie wszystkich kół, elektroniczne sterowanie zawieszeniem TEMS, a nawet opcję adaptacyjnego ABS-u – rzadko spotykane technologie w tamtych czasach.

W Japonii oferowano także specjalne wersje z silnikami 1G-GTE (2.0 R6 twin-turbo), jednak to 7M-GTE był flagowym wyborem dla kierowców szukających mocy i możliwości tuningu.

Supra w sportach motorowych – torowa reputacja

Toyota Supra Mk3 nie była tylko samochodem szosowym. Auto odnosiło sukcesy w sportach motorowych, przede wszystkim w japońskiej serii JGTC, amerykańskim IMSA, a także w wyścigach na ćwierć mili.

Choć nie dorównywała pod względem popularności Mazdzie RX-7 czy Nissana Skyline, Supra Mk3 zyskała reputację wytrzymałego, dobrze wyważonego auta, które przy odpowiednich modyfikacjach mogło osiągać znakomite wyniki na torze. Zawdzięczała to głównie solidnemu podwoziu, dobrze zestrojonemu zawieszeniu i potencjałowi silnika 7M-GTE, który – mimo problemów z uszczelką pod głowicą – uchodził za wytrzymały i podatny na tuning.

Mk3 jako youngtimer – powrót do łask

Dziś Supra Mk3 przeżywa swój renesans. Choć przez lata była niedoceniana, obecnie coraz więcej fanów motoryzacji dostrzega jej unikatowy charakter i wartość kolekcjonerską. To ostatni model przed erą legendy 2JZ-GTE, a jednocześnie pierwszy, który był od początku do końca samodzielnym projektem Toyoty – z własnym DNA, bez powiązań z Celiką.

Podobne:  Dla kogo powstają samochody bez prawo jazdy?

Ceny zadbanych egzemplarzy rosną, a dostępność części, choć coraz bardziej ograniczona, pozwala nadal utrzymać te auta w doskonałym stanie. Co ważne, Supra Mk3 nie tylko wygląda jak klasyczny samochód sportowy, ale jeździ jak auto z duszą – z ciężkim, mechanicznym układem kierowniczym, prawdziwą skrzynią biegów i bez pomocy miliona elektronicznych systemów.

Supra Mk3 a Mk4 – porównanie i znaczenie dla historii

Nie sposób mówić o Suprze Mk3, nie wspominając o jej następczyni – kultowej Mk4 (A80). O ile Mk4 zyskała sławę dzięki filmom (Szybcy i wściekli) i legendarnemu silnikowi 2JZ, to Mk3 była samochodem, który zbudował fundament pod tę legendę.

  • Mk3 była bardziej komfortowa, klasy GT,
  • Mk4 to już pełnoprawny supersamochód, z nowocześniejszą technologią i osiągami.

Ale to właśnie Mk3 zdefiniowała styl Supry – jako auta nie tylko szybkiego, ale też technologicznie zaawansowanego, wszechstronnego i charakternego.

Toyota Supra Mk3 to samochód, który może nie świecił reflektorami jak jego młodsza siostra, ale to właśnie on przetarł szlak dla japońskich sportowych aut, pokazując, że Japonia potrafi tworzyć pojazdy dorównujące europejskim czy amerykańskim konkurentom. Z perspektywy czasu widać, jak bardzo był to model przełomowy – zarówno pod względem stylistycznym, jak i mechanicznym.

Dziś Supra Mk3 to nie tylko gratka dla kolekcjonerów i fanów japońskiej motoryzacji – to żywa legenda, która zasługuje na miejsce w historii motoryzacji obok największych ikon. Jeśli masz okazję przejechać się dobrze utrzymanym egzemplarzem – nie wahaj się. To jedno z tych doświadczeń, które zostaje w sercu każdego fana czterech kółek.